آری... مسیر هر دویمان اشتباه بود

  

وقتی که روزگار دلم رو به راه بود

تنها گناه کوچک من یک نگاه بود 

گفتم خدا بزرگتر از دستهای ماست

وقتی خودش به پاکی عشقم گواه بود

دیدی که عاقبت به کجا کشاندی ام؟

آری...مسیر هر دویمان اشتباه بود

یوسف چه بی بهانه از این راه می گذشت

غافل از اینکه مقصد او رو به چاه بود

ای هم صدای گم شده در دامن سکوت

این گم شدن تقاص کدامین گناه بود

گفتی در آسمان شبت تک ستاره ام

هر چند آسمان دلت پر ز ماه بود

آرام می گذشتی و آرام می شکست

قلبی که همصدای همین اشک و آه بود